wrzepiać

wrzepiać
wrzepiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wrzepiaćam, wrzepiaća, wrzepiaćają, wrzepiaćany {{/stl_8}}– wrzepić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wrzepiaćpię, wrzepiaćpi, wrzepiaćpiony, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zmuszać kogoś do przyjęcia czegoś wbrew jego woli; wlepiać, wciskać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wrzepili mu najgorszą robotę. Wrzepił mu karę. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wrzepić — dk VIa, wrzepićpię, wrzepićpisz, wrzep, wrzepićpił, wrzepićpiony rzad. wrzepiać ndk I, wrzepićam, wrzepićasz, wrzepićają, wrzepićaj, wrzepićał, wrzepićany 1. rub. «wyznaczyć coś komuś, zwykle jako karę; wlepić, kropnąć» Wrzepili mu mandat. 2. rub …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”